Villa de Monjardin naar Torres del Rio 21 km
De herberg biedt een heerlijk Nederlands ontbijt en dat laat ik me goed smaken. Daarna vlot vertrokken. Ton, Piet, Mona en ik vertrekken gelijk. Ton en Piet lopen hun vlotte tempo terwijl Mona en ik al pratend wat langzamer gaan. Mona is een Amerikaanse dame van begin 60 en werkt in St. Domingo Californië als een nurse practitioner met als specialiteit slaapstoornissen. Gisteravond hoorde ik al dat zij en haar ex multihull-zeilers zijn. Ze hadden een trimaran gebouwd om de wereld rond te zeilen. Maar daar is het nooit van gekomen. Ze kregen samen 3 kinderen die zij zelf onderwijs gaf. Allemaal vanwege de grote reis die er nooit kwam.
Nu woont ze op een bootje in een jachthaven en heeft nog ergens een oud buitenhuis. Genoeg om te bespreken en zij was een makkelijke prater. Mooie afleiding en de tijd vliegt.
Onze eerste koffiestop was Los Arcos waar de huizen nog gebarricadeerd waren vanwege het stieren-rennen door de stad. Op het pleintje zagen we de laatste renners die de nacht door gefeest hadden en nog steeds opgewonden waren van het gebeuren.
Een paar kilometer voor Torres del Rio begint het stevig te regenen en haalden we Piet in die stond te stoeien met de hoes van zijn rugzak. Samen liepen we naar het plaatsje Sansol waar we Ton troffen en we konden schuilen met koffie.
Toen het enigszins opklaarde liepen we door naar Torres del Rio waar Mona en ik het voor gezien hielden. Ton en Piet liepen naar de volgende plaats, nog 12 km.
De herberg vulde zich met gasten die we gisteravond in de vorige herberg al troffen. 's Avonds gezellig gezamenlijk gegeten. Het kan ook gewoon gezellig en ontspannen zijn op zo'n camino. Vroeg op bed hoort er wel echt bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten