zondag 2 juli 2017

Tot slot zondag 2 juli 2017

Santiago de Compostela
Langzaam verander ik van een loper, wandelaar of pelgrim in een toerist. De 3 km van het hotel naar het oude centrum loop ik samen met Marijke dagelijks om langzaam af te kicken. Gisteren nog 15 km in totaal vandaag weer wat minder.
Bij een slot past en woord van dank. Dank aan aan Piet en Ton onder wiens hoede ik in Frankrijk leerde stoïcijns kilometers te maken. Zij waren mijn Brabantse loopbroeders die samen met Paulien uiteindelijk nooit verder verwijderd waren dan een dagafstand en met wie ik altijd tot op de laatste dag  graag samen liep en menig verblijf deelde.
Dank ook aan mijn andere loopmaatjes met wie ik menige kilometer en soms vele dagen samen liep: Wilma, Mona, Ben, Georg, Irmgard en Heidrun.
Dank ook aan allen die mij met hun reacties, mail, telefoontje of Whatsapp steunden en op de moeilijke momenten aanmoedigden.
Dank ook aan mijn zus Ria die steeds vond dat ik te allen tijde mijn tocht moest afmaken.
Een bijzondere plaats in deze rij neemt natuurlijk mijn Lief, Marijke. Zonder haar support was ik er niet aan begonnen, niet herstart en mogelijk vroegtijdig gestopt. Zij zwaaide me uit in de vroege ochtend op de dijk in Lelystad en bij de herstart in Namen.  Zij volgde mijn tocht van dag tot dag soms zelfs van uur tot uur, mij bellend als ik weer eens fout liep.... Zij liep de laatste 5 km met mij mee om mij in Santiago als eerste te feliciteren. Dank je Mopje ik ben super blij en gelukkig met jou!

Dank ook aan allen die mij in de Whatsapp groep Santiago feliciteerden.
Speciale aandacht ook voor allen die als sponsor toezeggingen deden. Dank voor jullie toezeggingen en nu ik klaar ben met de tocht heb ik Goed Nieuws voor jullie: Er kan geld overgemaakt worden! De officiele oorkonde staat op 2500 km.
De sponsoring kan overgemaakt worden naar
NL39INGB 0004797908 tnv Raeven eo Rombouts ovv Santiago Dionne.
Zo gauw de stichting en formele status heeft krijgen jullie hierover bericht met vermelding van jullie gift.
Dank en gauw tot ziens.

zaterdag 1 juli 2017

Drie regendagen in Galicië 28,29,30 juni 2017

Woensdag San Xiao naar Arzúa 26 km nog 40 km tot Santiago


Donderdag Arzúa naar Pedrouzo 20 km nog 20 km tot Santiago

Vrijdag Pedrouzo naar Santiago 20 km

Galicië is groen en heuvelachtig. Dus valt er voldoende regen... Toevallig deze dagen veel.
Het zijn mooie wandelingen over veldwegen en door bossen met opvallend veel eucalyptus bomen.

Beekjes met karakteristieke bruggen van grote platte stenen. Veel afwisselingen in het landschap en bij de buien zoeken we steeds beschutting in de vele herbergen.
We lopen vlot door op de droge momenten. De hellingen zijn over het algemeen kort waardoor niet al te vermoeiend.
Donderdag komen we Irmgard weer tegen. Die de rest van de dag met ons mee loopt.

s'Avonds trakteren we Irmgard op inktvis in een pulperia. Daar is een feest gaande van de Spaanse lopers gewoon omdat ze er bijna zijn. Uitbundig en veel gezang.
In Pedrouzo vinden we de laatste bedden,  zo druk is het. s'Avonds drinken Heidrun en ik nog een glaasje met Jennie en David. Voor het slapen gaan voorzien we David nog van extra ibuprofen en verband zodat hij de laatste dag nog redelijk kan lopen.
De laatste dag lopen we vlot en in overleg met Marijke die sinds donderdag al in Santiago zit. Zij zal ons tegemoet lopen en de laatste 5 km met ons meelopen. 
Op deze berg de Monte do Gozo komt Marijke ons tegemoet.




 Eindelijk in Santiago. Goed gelopen met mijn maatje.
 Een weerzien na ruim 3 maanden. Samen met Marijke voor de kathedraal waarvan de hoofdingang in de steigers staat.
Bij het pelgrimsbureau staat een wachtrij van 2 uur om de oorkonde op te halen. Daar pas ik voor en Marijke en ik gaan samen gezellig lunchen. s'Avonds dineren we nog met Heidrun, Jennie, haar moeder en David. Gezellig met te veel wijn.
Zaterdag in alle vroegte ga ik de oorkonde ophalen. Zonder lange wachtrij ben ik zo klaar. s'Middags gaan Marijke en ik nog Piet en Ton
begroeten met hun aankomst in Santiago.
Langzaam wordt het beter weer een lijkt de stad in een feeststemming. Wij ook!

 Het bewijs dat ik minstens 2500 km liep
De officiële oorkonde......


dinsdag 27 juni 2017

Dinsdag 27 juni 2017

Portomarin naar San Xiao do Camino 28 km nog 66 km tot Santiago

De wandeling begint met een stijging van 280 m over 12 km. Heidrun wil vroeg vertrekken en gaat omdat ik me versliep uiteindelijk een uur voor me weg. Normaal gesproken haal ik haar in bij de eerste koffie stop. Deze keer gebeurde dat pas na 25 km: in Palas de Rei. Ik kwam Ton en Piet tegen bij de eerste koffiepauze. We bespraken de drukte van de weg; heel veel scholieren en pelgrims die net begonnen zijn om de minimale afstand van 100 km van de Camino te lopen. Na 100 km en voldoende stempels krijgen zij een oorkonde.
Palas de Rei is een stopplaats voor velen en het was  er erg druk. Heidrun en ik besloten door te lopen naar het drie km verder gelegen gehucht met een mooie kleine herberg, maximaal 20 plaatsen. Die was natuurlijk vol met nog twee bedden die wel besproken maar niet bevestigd waren. Omdat we de laatste kilometers al door de regen liepen brachten we een spannende 30 minuten door met een biertje. Indien binnen die tijd de klanten zouden komen of bellen moesten we nog 12 km door de regen verder.
Geluk: we kregen de laatste bedden en kunnen s'avonds meeeten.

Maandag 26 juni 2017

Sarria naar Portomarin 23 km.
Opstaan, koffie en een stukje pizza van gisteren en dan de hoge lange trap naar het oude dorp beklimmen.
Tot de eerste 9 km lopen we omhoog. Daarna zouden we geleidelijk dalen; helaas ook dat gaat gewoon  omhoog en iets meer omlaaglopen. In Galicië is geen weg gewoon recht.
Tijdens de eerste koffiestop zie ik Piet en Ton lopen, Marijke die hun blog steeds leest had me al getipt. Dat is een vrolijk weerzien. We lopen een stuk samen op. Piet en ik praten bij en Ton probeert zijn Duits op Heidrun.
Zo komen we in Portomarin. In de jaren 60 is er een stuw in de rivier gebouwd waardoor het oude welvarende dorp onderwater verdween. De twee kerken zijn steen voor steen verplaatst naar het volledig nieuwe dorp.
Tijdens het aankomst drankje laat ik Ton en Piet kennismaken met een van de lekkerste gerechten van Galicië: pulpo ofwel inktvis gekookt en geserveerd in olijfolie en scherpe rode paprika.
Op het plein zien we meerdere bekenden en gaan we samen eten.

maandag 26 juni 2017

Zondag 27 juni 2017

Fonfria naar Sarria 31 km
Ook nu weer een uurtje verslapen. Een gevolg van de zich op stapelende vermoeidheid. Dus maar ontbeten en vrolijk vertrokken. We liepen nog lange tijd hoog over de berg met prachtige vergezichten en met nevel in de dalen.


Na 9 km moesten we kiezen voor de kortere weg over de bergen of voor de langere vlakke weg door het dal. We kozen uiteindelijk voor de kortere die begon met de beklimming van een berg. Een mooie weg door de bossen maar door de stevige klim erg vermoeiend. Een mooie oase met eten en drinken tegen een vrijwillige gift kwam als reddende tussenstop. Terwijl wij wat aten en dronken deden drie mensen super mooie maar moeilijke yoga oefeningen. Dat zag er mooi uit. Na een kort gesprekje met hen gingen we verfrist verder.
In Sarria aangekomen kozen we voor de herberg onder aan de lange trap naar het oude gedeelte van de stad.

Op de boulevard troffen we Jennie en David met wie we een drankje dronken. Onderwijl kwam er een parade van mensen met maskers. Een feest ter ere van San Juan.

Na het eten van een pizza liet ik bij de Italiaan mijn hoed liggen. Jammer.


Zaterdag 24 juni 2017

Ruitelán naar Fonfria 24 km
De vrijwilliger die ons om half zes  met muziek zou wekken versliep zich een uur. Ik vond dat wel relaxed en ben rustig gaan ontbijten. Heidrun ging er als een speer vandoor zoals de meeste gasten, als konden ze de tijd inhalen.
Na een goed ontbijt vertrok ik. De weg omhoog begint vrijwel meteen en was stevig stappen. In een dorpje net voor de top vond ik Heidrun met enige bekenden aan een koffie en een hapje. Na de koffie door naar O Cebreiro op 1306 meter. 

En prachtige beklimming met mooie vergezichten. 

Onderweg de grens met Galicië/provincia de Lugo. O Cebreiro is een prachtig gerestaureerd dorpje met de oudste pelgrim opvang van de St Jacobsroute. Met het oudste kerkje,  9e eeuw,  van de route aangeduid als heiligdom Sancta Maria la Real. Prachtig!
Daarna drie stevige tegenvallers: de pas van Liñares 1378 m., de pas van San Roque en de Alto Poio. Hevig dalen en stijgen. Dan eindelijk in Fonfria in een mooie herberg.
s'Avonds  super gezellig gezamenlijk eten met ruim 35 gasten.

zaterdag 24 juni 2017

Vrijdag 23 juni 2017

Cacabelos naar Ruítelan 28 km
Na 7 km lopen net voor het eerste stadje zien we, ik loop met  Heidrun, in de verte deze bergen. Daar achter ligt Galicië. Vandaag lopen we door een vallei naar de voet van de berg waar we over moeten, de pas ligt op 1306 m . Een prachtige wandeling, warm en na 12.00 uur zoals steeds heet. We komen in een prachtige herberg waar 2 mannen ons ontvangen. We denken dat het broers zijn. Zij verzorgen ons en koken voor ons. Super.
Die middag lees ik de mail waarin staat dat het niet goed gaat met ons Ria. Zij heeft naast de eerder gevonden kanker ook een longkanker. De behandelbaarheid is nog onzeker. Ik raak hierdoor hevig van slag en twijfel over verder lopen. Ik bel met Marijke, Jeroen en s'avonds nog Ria. Ria, hoewel ernstig verzwakt en om aan te sterken in het ziekenhuis, is duidelijk: "nou je er bijna bent moet je doorlopen". Ik weet het niet en kies er voor om voorlopig door te lopen en verder de komende dagen met Marijke te overleggen.