Vrijdag 7 april

Stipt om half acht stond Alain met een mandje ontbijt spullen.

Het broodje had de vorm van de Jacobsschelp, jam yoghurt, een appel, en stukje cake van gisteren. Nog wat appelsap en zelf verse koffie gezet. Een goed ontbijt voor een tochtje van 11km naar Chateau Porcien. Daar is nog een gemeente Gite(gratis) en dan tot Bazancourt 22 km verder geen onderdak. Vandaag dus geen 30 maar 11km. Mooi wandelen in een glooiend landschap met landbouw als koolzaad, iets groens voor de varkens en graan. Daartussen liepen de hazen en ik.

Een bruine Lola kwam van het erf me enthousiast begroeten en liep zover mee dat de baas haar met de auto kwam ophalen. 3 uur later op de Mairie om de code voor de Gite te vragen. Ik was die dag de eerste die er om vroeg. Ik kon me rustig douchen en een wasje doen. Boven de kachel te drogen gehangen en een lunchpakket inslaan bij de carefour. De wielrenners van het circuit van Ardennen zouden langskomen: kijken dus. Veel lawaaierige auto's, 4 renners in een kopgroep met daarachter op ruim 5 minuten een hele grote groep. Zoef voorbij. Dan maar naar de kroeg om een cola te drinken en me aan te melden voor het diner. Daar kon ik gebruik maken van de WiFi en de eerste goede stoel van die dag. Terug in de Gite trof ik een Vlaams koppel, Jos en Suzanne, die omkwamen van de hitte, wel mijn was droog dat weer wel. Zij hadden 30 km gelopen en leken behoorlijk moe. Vanavond gaan we met zijn drieën eten, gezellig. 11 km gelopen.

Donderdag 6 april

In aubigny les pothées begint de dag volgens afspraak om 8.00. Jean Marie roept om 8 uur dat het ontbijt klaar staat een blijft wat rondrommelen. Drie kwartier en een heerlijk ontbijt later is het vertrektijd. Marie Josée komt nog afscheid nemen en geeft nog instructie voor onderweg. Fam. Launoy zwaait me uit een ik ben op weg. Vandaag echt niet meer dan 20 km. Lopen gaat prima, omhoog blijft zwaar. Onderweg verzin ik een reünie van de Poli psychiatrie van het azg dat nooit gaat plaatsvinden. En ik geniet van de zelf verzonnen toespraken. Onderweg spreek ik nog 5 minuten 12 pinken toe, die helemaal tot rust komen en braaf luisteren. Zo kom ik 2,5 uur later in Signy L'Abbaye en zie zomaar een carefour waar ik mijn scheermesjes kan kopen. En een liter drinkyoghurt stilt mijn dorst. Ik loop zonder het te merken de afslag door het bos voorbij. Dan maar via een departementale weg, de D2, naar Lalobbe. Winst 3.2 km. Daar probeer ik, onder het genot van een kop koffie, Maaike van Wijk te bellen voor het reserveren van een bed in haar Gite 5 km verder. Helaas zij neemt niet op en blijft onbereikbaar. Zo loop ik haar huis voorbij en kom in Wasigny. Inmiddels 21 km gelopen en geen onderdak te vinden. Weer 5 km verderop ligt Justine Herbigny met een Gite waar eventueel ook een tent mag staan. Behoorlijk moe kom ik aan en ontmoet Alain Pezin. Ook hij heeft het over niet gereserveerd en de Gite moet schoongemaakt. De moed zakt me in de schoenen en ik vraag of ik dan de tent bij hem mag opzetten. Alain trekt zijn schoenen aan en loopt naar de Gite iets verderop. Alles is spik en span en ik kan er zo in. Ik vond deze mooie beschrijving: De vrouw van de bloemen - NRC https://www.google.nl/amp/s/www.nrc.nl/nieuws/2012/09/14/de-vrouw-van-de-bloemen-a1483761/amp Het is even zoeken en lopen maar hier zit ik dus vanavond. Alain gaf me een fles zelfgemaakte cider te drinken en bracht later nog cake en een compote met de groeten van zijn vrouw. Morgen ook nog een ontbijtje! Heerlijk douchen en naar bed. Super mooi allemaal.

5 april 2017

Vandaag is de crematie van Hans. Marijke is er heen en ik loop. Een rationeel besluit dat nu schuurt tegen mijn gevoel. Vandaag een kortere route over landwegen en redelijke tot goede paden. Aanvankelijk fris en mistig, later zon met wolken. Frankrijk is mooi, heuvels, dun bevolkt en met verstilde dorpen. Heerlijk om in te wandelen. Vandaag beter voorbereid. De route uitgeschreven op een papiertje, steeds bij de hand en boekje veilig opgeborgen. Volop water en een restje stokbrood met kaas. De heuvel op blijft een stevige inspanning. Verder goed te doen. 21 km verderop ga ik naar een b&b voor pelgrims. Vóóraf bellen is verplicht; niet gedaan dus. Niemand thuis. Dan maar laatste moment bellen. Niet bereikbaar. Op mijn sms reageert hij niet en zij meldt niet thuis. De hond reageert op een tractor. Hij komt thuis, een vriendelijke man die me een standje geeft omdat ik niet vooraf belde. Allemaal in rap Frans waar ik niet de helft van begrijp waardoor het allemaal minder erg klinkt. Als zij ook thuiskomt herhaalt het ritueel zich. Ik kan mee-eten, blijven slapen en ontbijten en dat alles voor 35 € bij super vriendelijke mensen. Waar vind je dat nog. Tijdens het diner, uitgebreid en heerlijk, wordt over van alles gesproken, ik snap iets minder dan de helft en dat lijkt voor nu voldoende. Het gesprek tussen beiden is helemaal niet te volgen en gaat mij blijkbaar niet aan. Op tijd naar bed, moe na een heerlijke dag, morgen weer op tijd op. 21km gelopen.

4 april 2017

Vandaag een lange etappe voornamelijk door het bos. Het bos viel tegen in de zin dat het vaak moeilijk begaanbaar was. Moeilijk begaanbaar is het als je niet lekker kunt doorstappen. Oude karresporen zijn rot, omhoog is ook super vermoeiend. Een erg smal oneffen pad ook allemaal gedoe. Hier kwamen de twee nordic wandelstokken goed van pas. Het pad is een oude Romeinse slecht onderhouden​ weg. Ik maakte 45000 stappen de meeste waren klein dus de afstand zal geen 34km zijn zoals de telefoon berekent maar bv 28-30km. Ook veel te veel voor mijn ongetrainde beentjes.... Mooi was het ook weer wel. Een prachtig afwisselend bos met veel vogels en een vosje dat er snel vandoor ging. Na 3 uur zonder water liep ik door dorpje waar een lieve mevrouw me uiteindelijk een grote fles water gaf. Een planningsfoutje zeg maar. Zonder eten is geen punt maar ploeteren zonder water is geen aanrader. Verdwalen is ook een ding. Bij vertrek vergat ik mijn gidsje. Na 1km weer terug naar het hotel om het te halen. 2km voor niks gelopen. 5 km verderop was mijn gidsje uit mijn zak gevallen. Weg dus, het enge bos moest nog beginnen. Goed lopen op de markering, rood-wit-rode streepjes en hier en daar een Jacobsschelp, anders raak je verloren. Dat ging redelijk tot iets voor het einde van het bos na ca. 7 uur lopen. Ik vond geen tekens meer. Terug wilde ik niet. Op mijn gevoel liep ik de richting uit waar ik dacht dat het bos ophield. Van een pad was geen sprake meer, over 2 hekken geklommen en toen in de verte een boerderij. Daar de weg gevraagd en daar liep ook mijn route met de merktekens weer..... Ik had me vooraf goed ingelezen. Maar zonder gidsje is niet makkelijk. Gelukkig begon na 7 uur lopen mijn volgende gidsje.

Kijk die afstand vanaf de Franse grens, nog zo'n tegenvaller. Nu ben ik in Rocroi. Er is een gemeenteherberg voor Compostellagangers met 7 slaapplaatsen. Ik ben de derde dit jaar en alleen. Goed verzorgd en iemand van de organisatie kwam een praatje maken. Super! Nog snel een pizza scoren en naar bed. Rusten. Gelopen 28-30 km

Maandag 3 april

Vandaag loop ik voor het eerst weer met een volle bepakking. Marijke brengt me naar het centrum van Givet mijn startpunt voor vandaag. 9.45 uur we nemen na drie mooie dagen samen, afscheid voor ruim drie maanden. Er hangt wat mist en het belooft een warme dag te worden. Ruim een uur loop ik langs de Maas en een parallel kanaal. Even duikt het kanaal een berg in waar ik omheen moet lopen. De zon komt door en met ruim 13kg op mijn rug krijg ik het al behoorlijk warm. Het tempo is lager. Mijn eerste stop is Hierge, een prachtig middeleeuws plaatsje met boven op de berg een oud kasteel waarin nog een Baron zou wonen.

Na een pauze komt de eerste helling. Dat valt tegen maar levert een mooi plaatje op. Eenmaal boven heerlijk door het bos. Met een afkorting loop ik met een uur winst naar Olloy sur Viroin, nu weer in België. Het eerste hotelletje lijkt prima. Oud en vervallen met een goed bed en een luid kibbelende bediening. Zij kon prima koken en na het diner direct naar bed waar ik als een blok in slaap viel. Er valt nog veel conditie te winnen.... Vetrek met rugak.

Zondag 2 april

Vandaag mooi weer en iets minder lopen naar Givet. Een grensstadje met een oude historie die teruggaat tot keizer Karel, 1555. Een super mooie wandeling langs de Maas. Mijn telefoon zet om het uur een markering op de kaart van het blog als ik loop. Dat is gisteren prima gelukt, vandaag niet: slechts een markering in Givet. Jammer een klein blaartje😓. Gelopen 22km.

Zaterdag 1 april 2027

Vandaag een half jaar na het overlijden van mijn broer Henk ben ik zover dat ik weer ga lopen. Gisteren reden Marijke en ik naar Namen en vonden we een leuk hotelletje in het 30km verder gelegen Dinant. Die avond hoorden we het verdrietige ​nieuws dat een goede vriend Hans die ochtend was overleden. Marijke sprak met Annemiek en gaat maandag langs; ik ga lopen. Er bestaat geen goed moment voor vertrek.... Zo liep ik bezwaard en bedrukt de eerste etappe. Kleine ongemakken en zo nu en dan regen worden betekenisloos. Ik probeer van de mooie omgeving te genieten en ik weet dat Marijke me 28km later opwacht. Om te wennen deze tocht nog geen bagage op de rug. De fysieke voorbereiding was nop (een beetje lopen met Layco), de mentale voorbereiding is prima. Langzaam beginnen en afwachten dus. Gelopen 28km.

Zomaar n bootje in de tuin Vertrek vanaf de jeugdherberg in Namen.