Vrijdag 23 juni 2017

Cacabelos naar Ruítelan 28 km

Na 7 km lopen net voor het eerste stadje zien we, ik loop met  Heidrun, in de verte deze bergen. Daar achter ligt Galicië. Vandaag lopen we door een vallei naar de voet van de berg waar we over moeten, de pas ligt op 1306 m . Een prachtige wandeling, warm en na 12.00 uur zoals steeds heet. We komen in een prachtige herberg waar 2 mannen ons ontvangen. We denken dat het broers zijn. Zij verzorgen ons en koken voor ons. Super.
Die middag lees ik de mail waarin staat dat het niet goed gaat met ons Ria. Zij heeft naast de eerder gevonden kanker ook een longkanker. De behandelbaarheid is nog onzeker. Ik raak hierdoor hevig van slag en twijfel over verder lopen. Ik bel met Marijke, Jeroen en s'avonds nog Ria. Ria, hoewel ernstig verzwakt en om aan te sterken in het ziekenhuis, is duidelijk: "nou je er bijna bent moet je doorlopen". Ik weet het niet en kies er voor om voorlopig door te lopen en verder de komende dagen met Marijke te overleggen.

Donderdag 22 juni 2017

Molinaseca naar Cacabelos 22 km
Na 2 uur kom ik in Ponferrada met een oude Tempeliers burcht en een prachtige binnenstad.

De stad ademt geschiedenis​. Pelgrims zijn er niet lang genoeg, omdat ons doel zo'n 200 km verder ligt. Gek eigenlijk als je alle tijd hebt.

In Cacabelos, na een mooie wandeling, kom ik in een herberg die op een heel originele manier rond een oude kerk gebouwd is. Ik zie er Jennie, David en Heidrun. We drinken een glas wijn en s'avonds gaan we in de stad samen eten. Gezellig.

Woensdag 21 juni 2017

Rabanal de Camino naar Molinaseca 26.5 km

Met klassieke muziek op mijn oortjes loop ik de berg op waar een ijzer kruis op een houten paal staat: Cruz del Ferro. Voor ik daar ben is er nog een vervallen, bijna verlaten dorp waar ik stop voor een kop koffie. Daarna loop ik met Dave Brubeck op de koptelefoon in up tempo de laatste 3 km omhoog.  Voor de laatste bocht bij een kudde schapen zit een jonge vrouw liedjes te zingen. Zij nodigt me uit om even met haar mee te zingen. Lachend raad ik haar dat af en loop verder. Deze jonge zwangere vrouw uit Barcelona probeert op haar manier van de commercie van de Camino haar graantje mee te pikken.

Cruz del Ferro is een markant punt op de route. Mensen leggen de van huis meegenomen steentjes en maken natuurlijk foto's. Ik kijk het gedoe even aan en wil verder lopen maar zie Heidrun komen aanlopen. Ik wacht en maak haar foto en samen lopen we verder. 

Een berg beklimmen is inspannend maar naar beneden lopen is het probleem. Vermoeiend en pijnlijk voor de gewrichten. Deze afdaling ging steil over rottige stenen. Maar na vele uren worden we beloond met een prachtig dorp. Waar de bevolking in de rivier zwemt bij de brug.

Later drinken we daar een glaasje en eten en hapje.

Dinsdag 20 juni 2017

Astorga naar Rabanal del Camino 20 km
6.15 vertrokken en loop ik de stad uit. Ik kom daarbij voorbij de kathedraal en het Gaudí huis. Mooi!
Op de eerste stopplaats haalt Heidrun me in een we lopen de rest van de route samen. Bij elk dorp houden we koffiestop en we komen zo  langzaam omhoog lopend om 12.00 in Rabanal.
Voorlopig genoeg gelopen, morgen weer verder stijgen naar Cruz del Ferro op 1531 meter 8 km verder.
Ook hier in de mooie herberg tegen het klooster van de benediktijnen tref ik weer bekenden waaronder Jennie en David met wie ik een welkomstbiertje drink.
s'Avonds bezoek ik de vespers in de kerk omdat het Gregoriaans gezang beloofde. Maar dat valt tegen....
Het diner daarentegen was ongekend goed, super goed gevulde vissoep, calamaris met salade en yoghurt toe.

Maandag 19 juni 2017

Villar de Mazarife naar Astorga 32 km
Vandaag een lange route met een geluk: tot laat in de middag blijft het bewolkt en de temperatuur beperkt. Het is nog donker als ik vertrek om zo zolang mogelijk van de frisse ochtend te genieten. Het eerste stuk gaat 8km over de weg tussen de velden saai en moeizaam. Vermoeid door de te korte nacht of was het de fles wijn die ik dronk. Maar de eerste 14 km tot de eerste koffiestop had ik het gevoel dat ik me moest voortslepen. Na twee koppen koffie en een broodje ham liep het duidelijk beter. Het tweede deel van de tocht waar ik bij de stops steeds Heidrun ontmoette. Het laatste uur liep ik in een vlot tempo met een jonge vrouw uit Zwitserland naar de herberg in Astorga.
Het landschap verandert van lange wegen in stevige heuvels en afwisselende vergezichten.
Na de aankomstrituelen in de herberg een verdiend biertje op de plaza mayor met Irmgard en Heidrun.
Foto's komen als ik WiFi heb.

Zondag 18 juni 2017

Leon naar Villafranca Mazarife 21.7 km
Vroeg op en na een broodje met jam lopen. Het belooft een warme dag te worden. In de vroege ochtend ontmoeten de laatste feestgangers de eerste pelgrims. Ik loop via de Grand via de San Marco naar het prachtige San Marco plein naar de uitvalsweg van Leon.

8 km verder bij het eerstvolgende dorp Virgin del Camino vind ik bij de eerste koffiestop bekenden. Peter (Fransman die eigenlijk Pierre heet)  hij gaat verder langs de autoweg. Ik volg  enige tijd later de Duitse dames (Irmgard en Heidrun) de alternatieve mooiere weg die een paar kilometer langer is. Iets voor 12 uur kom ik in Villa de Mazarife waar de klokken luiden voor de mis met een heuse processie. Ik trek in bij Tio Pepe (ome Piet) op het Kerkplein. Ook hier weer bekenden. Hier ontmoet ik David de echtgenoot van Jennie die in deze hitte zijn eerste schreden op de Camino zet. Als ik vraag of hij getraind is bevestigt hij dat zijn laatste training 30 jaar geleden was en dat was hem aan te zien. Met Heidrun dineer ik terwijl Irmgard in de hitte doorgelopen is. Het verhaal gaat dat die middag en ziekenauto meerdere mensen die oververhit dan wel uitgedroogd waren oppikte. (Irmgard haalde het volgende dorp op 8 km zonder enige schaduw in de volle zon.)

Vrouwen dragen het beeld van de jonge Jezus en anderen dat van Maria

Bij elke hoek staat een Mariabeeld van Maria verschijningen bv Lourdes en Fatima waar extra gebeden wordt. Elke minuut gaat een vuurpijl omhoog die met een stevige knal in de lucht ontploft. De plaatselijke doedelzak band begeleidt het geheel muzikaal. Een behoorlijke happening voor een dorp met 450 inwoners.

Om 17.30 begint een groep van 8 danseressen en 3 dansers flamingo - achtige dansen uit te voeren. 

Onvermoeibaar blijft de groep in de grote hitte dansen. Deze feestelijke stemming met luide muziek blijft tot 22.30. Van op tijd slapen komt niks..... enerzijds door de harde muziek en anderzijds door de warmte op de slaapkamers.

Zaterdag 17 juni 2017

Mansilla de las Mulas naar Leon 21 km
De wandeling naar Leon bevat weer enige heuvels, de meseta nadert zijn einde. Evengoed wordt het weer een warme dag. Ook voor Spaanse begrippen is dit uitzonderlijk vroeg in het jaar. Na het passeren van een bergpas is Leon vanaf de hoogte mooi te zien. De uitgestrektheid van zo'n stad betekent voor de wandelaar veel lopen. Dit terwijl de hitte zo rond 11.00 uur al merkbaar wordt. Ik loop naar het historisch centrum en dan direct naar de prachtige kathedraal.

De kathedraal wordt omschreven als een van de mooiste 

Gezien de hitte besluit ik niet verder te lopen en ik zoek het benediktijner nonnenklooster op om mijn bagage kwijt te raken. Een grote herberg met hotel. Super veel bedden. Ik zie vele bekenden die dezelfde keuze maken, hier blijven. 
De stad is druk en in een feestelijke stemming. Volop herrie zeg maar. Ik blijf een beetje rondhangen, drink een biertje en maak hier en daar een praatje.