Donderdag 13 april

Vandaag een relatief korte vlakke route van Sezanne naar Anglure voornamelijk langs een spoorlijn. Met Ton en Piet ontbeet ik en gaf ik aan dat ik alleen zou lopen zodat zij weer samen konden lopen. Vonden zij prima. We zouden elkaar s'middags weer tegenkomen. Ik liep 2 uur.

Waarna een kleine pauze. Toen met een muziekje op verder gelopen. Dat was leuk en goed voor het ritme. Een uurtje verder leek het alsof er een steentje in mij schoen zat. Bij controle bleek dat een blaar. Doorgeprikt en met compeet afgeplakt. Doorlopen maar tot Anglure. Bij een particulier die onderdak bood aan pelgrims aangemeld en kennis gemaakt met mevrouw Finnon. Een heel lieve oude vrouw gaf, hoewel niet gereserveerd, koffie, een douche en ze deed de was. Super! Enige tijd later meldden Piet en Ton zich ook. Dat kon allemaal. Zij kookte voor ons en reserveerde het onderdak voor morgen. Samen gezellig en lekker gegeten. Even keek ik met haar naar een debat met de vrouwelijke presidentskandidaat​ voor de communistische partij. Moeilijk te volgen wel leuk om te zien. Daarna vroeg naar bed. 20 km gelopen.

Woensdag 12 april

Vandaag weer een lange etappe. Niet omdat we dat willen maar omdat er geen gunstige overnachtingsplaatsen zijn. Iedereen kiest dus voor Sezanne: 32 km. Na een ontbijtje met de Brabanders kom ik ze bij de bakker tegen.... We lopen samen verder, ik loop met die getrainde mannen op. Dat lijkt aardig te lukken en bijzonder gezellig. Door slim af te snijden verkorten we de weg met ca. 4 km. Daarvoor lopen we wel 10 km langs een redelijk drukke weg. Niet ongevaarlijk want Fransen rijden 90km/uur op de tweebaanswegen. In Baye hebben we na 11 km onze eerste koffiestop, nog 18 km te gaan. Tussendoor hebben we nog een lunchstop en de laatste 10 km langs de tweebaansweg. We stappen stevig door, heuveltje op bloedheet en op de vlakke stukken of omlaag weer gekoeld door een fris windje. Piet gaat op een bospad onderuit gelukkig zonder blijvende schade. Het blijft opletten geblazen uit balans raken is vallen met zo'n rugzak. De meeste tijd loop ik met mijn twee batons (stokken) dat geeft goede balans, veel steun bij het omhoog lopen en helpt m'n pijnlijke linker knie en enkel te ontlasten. Om 16.30 komen we in Sezanne en genieten we voor het eerst op een terrasje van een nonalcoholisch drankje. We vinden een mooi hotelletje waar ik een kamer heb met bad, super Lux!!

Met het badwater gauw een wasje en aan een geïmproviseerde waslijn. Na een gezamenlijk gezellig diner in bed. Ik werk nog m'n blog bij en ga slapen. 28 km gelopen.

Dinsdag 11 april 2017

Om half acht snel opstaan, inpakken en wegwezen. De oude baas kwam me roepen voor een petit dejeuner met koffie. Dat was luxe en meteen warm. Hij had zin in een praatje dus namen we de tijd. Dan toch, nu warm, opweg. Ik kies voor een aangepaste route door Epernay om daarna de route op te pakken. In Dizzy, even voor Epernay, kwam ik Ton en Piet bij de bakker tegen. Zij hadden n hotel gevonden iets verder op en kozen een weg om sneller op de route te komen. Mijn oplossing was 30 min sneller leek me en Epernay bekijken is ook leuk. Bij Moussie kwam ik weer op de route, nog 18 km. Meteen stijl omhoog naar een kerkje lopen, verder heuvel op en af. En super lang stuk door een bos waar 3 reeën voor me het pad overstaken. Ook veel sporen van everzwijnen die het pad onbegaanbaar maakten. Na ruim een uur was ik de weg kwijt en had ik al lange tijd geen merktekens meer gezien. Met behulp van GPS en Google maps kwam ik na iets omlopen in Montmort-Lucy. Om 17.00 uur boekte ik een leuk hotelletje waar iets eerder een andere pelgrim ingeboekt was. Dat bleek Jos te zijn die ons gisteravond ingehaald had en in een ander dorp ook in zijn tentje geslapen had. Hij was vroeg vertrokken en ruim een uur voor me binnen gekomen. Een uur later, 18.00 uur kwamen Ton en Piet binnen. We hadden allen moeite met het laatste stukje bos gehad; dat lag dus niet aan ons... Gezellig bijgepraat en samen gedineerd. Iedereen moe en optijd in bed. Jos wilde perse de volgende dag weer heel vroeg vertrekken. 28km gelopen.

Maandag 10 april 2017

Vandaag van Reims naar Germaine 20km grotendeels door het bos. Het is een mooie wandeldag niet te heet. In Germaine bleek de Gite verhuurd.... Bellen leverde niks op. De volgende kans is Champillon ruim 8 km verder. Weer grotendeels door het bos; leuk lopen. De chambre hotel was opgeheven. De buurvrouw kwam me te hulp en belde de vader van de vrouw die er gewerkt had. Hij kwam: een wijnboer van 85 en nog goed fit. Hij woonde iets verderop, ik moest maar mee. De beoogde kamer kreeg meneer niet open.... Das nou jammer, tijd voor de tent, ik wilde rusten. Op zijn Wijngaarde een recht stukje gras gezocht. Tentje klaar. Bij de oude baas mocht ik douchen. Jammer dat ik nog geen alcohol drink; hij had graag een glaasje Champagne met me gedronken..... Die nacht werd het steenkoud. Steeds meer kleren aan, uiteindelijk inclusief warm ondergoed. Het werd niet echt warm.

28 km gelopen.

Zondag 9 april 2017

Na een Frans ontbijtje met Ton en Piet om 8.30 op weg. Het was nog fris, in de nacht -1, maar de zon kwam snel door en de trui kon uit. Vlot kunnen lopen en iets over de helft haalde ik Jos en Suzanne in die pauze hielden. Een half uur later kwamen Ton en Piet om ook te pauzeren.

In volgorde van aankomst weer vertrokken om elkaar in of bij de kathedraal van Reims weer te ontmoeten. Daar zat iemand van de organisatie van de route die we lopen, rp51, randonneurs pèlegrins 51, om de statistieken op te nemen?!?!.

De prachtige hoofdingang

mooie brandgeschilderde ramen

En natuurlijk de lachende engel

Voorzien van de laatste tips nam ik afscheid van Suzanne die naar huis ging en liep ik naar de internationale jeugdherberg: mijn verblijf voor deze nacht. De Brabanders werden mijn buren. Vanavond nog gezellig met elkaar heerlijk gegeten en op tijd naar bed. Ca. 20 km gelopen.

Zaterdag 8 april 2017

Vandaag 22 km tot Bazancourt. Een lange wandeling door de velden. Hoewel gisteren een rustig dagje was loop ik redelijk te ploeteren in een steeds warmere zon. Na 12km in St Loupe de Champagne komt een mevrouw me achterop om luid babbelend uit te leggen dat ze de kerk wil laten zien. Ik onderga het plaatselijke ritueel en merk dat zo'n kerkje me steeds minder boeit. 2 km verderop ga ik in het gras in het zonnetje zitten en dut wat weg. In de verte zie ik de bestemming van de dag. En klein industrieplaatsje waar alles gesloten lijkt. Het beoogde hotel is tot 1600 gesloten, in het cultureel centrum word ik onthaald op een kop koffie en een banaan. Erg vriendelijk en behulpzaam. ’s avonds ga naar het enig open lokaal: de shoarmatent. Daar zaten de Belgische vrienden met 2 nieuwkomers. Ton en Piet uit Brabant. Zij hadden 32 km gelopen omdat op de tussenplaatsen geen onderdak was. Zij zijn echte wandelaars die doorstappen als het moet. Ze willen ook op tijd terug zijn in Nederland om in Nijmegen de vierdaagse te kunnen lopen…… Dat werd gezellig echter op tijd weer naar het hotel, wandelaars moeten goed slapen. Vanavond voor het eerst een pijnstiller genomen in de hoop op betere rust en ontspanning. Zeurende pijn hindert soms in goed slapen. De ontstekingsremmende werking is dan meteen mooi meegenomen.... 22 km gelopen.