Azofra naar Grañon 22 km
Vincent mijn roommate staat om 5.30 op. Het is nog donker; hij rommelt wat met een rood lampje ik draai me nog even om. Om 6.30 een kop koffie en lopen. Elke stap doet pijn aan mijn linker scheenbeen en ik voorspel dat het geen super afstand wordt. Na 7 km staat er na een klim een stalletje met wat fruit. Een banaan en een appel: alle reden om even te zitten. Ik verwissel de standaard zooltjes voor die van Bea in de hoop dat de aanpassing helpt. Tevens smeer ik Voltaren op de pijnlijke plek. Door naar Ciueña waar een nieuwbouw wijk gebouwd is bij een golfbaan. Alle huizen leeg danwel verlaten, de meeste te koop. Triest beeld zo'n mislukt project. Ik loop een straatje om voor mijn ochtend koffie met een heerlijk broodje hamkaas.
De 5 km naar Santo Domingo de la Calzada gaat he pad over een heuvel met aan weerszijden akkerland, omzoomd door klaprozen.
Na de top zie ik het stadje (natuurlijk weer hartstikke oud, 11e eeuw) liggen in de verte. Op het pad lopen veel Italianen, langzaam, meestal luid kleppend. Ik haal ze in en kom zo in het stadje ruim voor deze meute. Even een terrasje en koffie, schoenen uit. Een Spanjaard die er zit vertelt over zijn scheenbeen probleem en dat hij een afspraak met de doktor heeft.... Ik hou het klein en zeg dat alles goed gaat met me zolang ik maar langzaam loop. Een uurtje later begin ik aan mijn laatste traject van vandaag: 7 km.
Rustig loop ik de stad uit en zie aan de rand van de stad meerdere ooievaarsnesten.
Iets verderop cirkelt een ooievaar op de termiek omhoog. In de verte zie ik Grañon, op een berg natuurlijk.
Ondanks het ongemak aan mijn been een mooie wandeling. In de herberg, inclusief diner en ontbijt donativo (geef wat je het waard vindt), begin ik meteen met koude compressen. En een biertje op het terras natuurlijk waar ik Vincent zie rondlopen terwijl hij in het Italiaans in zijn mobieltje roept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten