Vandaag loop ik als eerste van ons drieën. Het is zo vroeg dat het nog donker is. Er staat een stevige frisse wind. Wel lekker rustig. Ik loop over de weg naar het eerste plaatsje San Antón waar de weg midden door een booggewelf van de kerk en de ruïnes van een klooster gaat.
In de verte de heuvel die vandaag de enige hindernis vormt. Volgens het boekje een half uur steil omhoog. 220 meter en dan weer 310 omlaag.Boven op de heuvel een prachtig uitzicht over de vlakte waar ik de komende 6 dagen overheen loop: de meseta, een Spaanse hoogvlakte die in de zomer bloedheet kan zijn. Ook in juni zijn temperaturen boven de 30 graden normaal.
Onderweg rust ik wat uit in de schaduw van een groepje bomen. Georg komt aanlopen juist als ik wil vertrekken. Alleen. Ben en hij hebben afscheid genomen omdat Ben niet meer kon lopen door de pijn in zijn scheenbeen. Hij neemt een taxi naar een van de volgende dorpen en wil 2 dagen rust nemen. Scheenbeen pijn komt in alle gradaties.... Pech voor hem daar kom je niet voor uit Australië hier wandelen. Hopelijk zien we hem weer. Georg en ik lopen samen verder.
De kerk van Boadilla met wel 5 ooievaarsnesten
Ik mail Ben en vraag hoe het gaat en waar hij zit. Hij zit in Carrión de los Condens 26 km verderop en moet nog naar een fysiotherapeut. Tevens brengt hij de groeten over van Ton en Piet die daar ook zijn.
George en ik wachten af en doen even zonder hem. We hebben een herberg met een heus zwembad, heerlijk om mijn voeten te koelen.
Tevens ontmoet ik Theo een fietser uit Amsterdam. Hij doet zo'n 80 km per dag en geniet van het alleen fietsen en s'avonds anderen te treffen. De Camino gaat om het treffen van anderen. Iedereen met een eigen levensverhaal dat al heel snel aan de orde komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten