vrijdag 16 juni 2017

Woensdag 14 juni 2017

Carrión de los Condes naar Terradillos de los Templarios 26 km


Weer een dag op de meseta. De eerste 2 uur nog fris, dan opwarmend en na 12 uur wordt het heet. Vandaag is het eerste dorp pas na 17.5 km. We lopen over de oude Romeinse weg Via Aquitana, kaarsrecht en zonder schaduw. Stella en Pierce (het Ierse stel) missen een route aanwijzing en hebben een halfuur foutgelopen als ik ze tegenkom. Weg voorsprong van hun vroege vertrek. Het is druk op de weg en omdat ik langzaam loop herken ik velen die me voorbij lopen.
Velen besluiten in het voorlaatste dorp te stoppen vanwege de hitte. Georg haalt me in een hij gaat tot het eindpunt van de route. Ik besluit bij het voorlaatste dorp de laatste drie km door te lopen. Het is bloedheet en het worden zware kilometers.
s'Avonds tijdens het diner zit ik met Georg bij drie priesters in opleiding, Amerikanen, en een gelovige Nederlander. Een van die jongens Rayn droeg compressie sokken en hij deed dat om de pijn van scheen splint te bestrijden. Het werkt perfect zei hij, als sporter was hij er thuis al mee bekend. Het pijnlijke scheenbeen blijkt een veel voorkomende blessure te zijn bij hardlopers, fietsers en lange afstand wandelaars. Iets dergelijks had ik ook gelezen op internet. Nou die sokken ga ik morgen kopen!
Tijdens het diner vroeg ik de jongens of zij ook leren Gregoriaans te zingen als onderdeel van de opleiding. Nou dat was zo. Ik haalde hen over tussen de gerechten door een hymne te zingen. Dat klonk prachtig in de eetzaal en het was doodstil tijdens hun zang. Met een groot applaus als dank.
Met deze jongens raakte ik in een theologische/filosofische discussie waarbij ik het bestaan van God in twijfel trok en ik vier fanatieke, in mijn ogen naïeve en bijzonder aardige jongens van rond  24 jaar, tegenover me had. Een heftige discussie waarbij zij zich dogmatisch vasthielden aan de Bijbel en hun eigen ervaringen. Georg en een meisje, dat al een tijdje met deze knapen optrok, luisteren, evenals een groot deel van de tafeltjes rond ons bleek achteraf. Ik deed mijn best respectvol te blijven en later vroegen ze me nog een glas wijn met hen te drinken. Ze bedankten me voor de interessante discussie en het werd veel te laat....
Ook dat is wandelen naar Santiago.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten