zondag 4 juni 2017

Vrijdag 2 juni 

Vrijdag 2 juni Cizur Menor Mañeru 24 km

Vandaag een route met een serieuze heuvel na 8 km en een tropische verrassing aan het einde van de rit.
Door veld- en boswegen is het prachtig wandelen. Ik word door Carl, een Ier met zijn dochter (princes op zijn Iers... , moeilijk te onthouden) ingehaald.

Zij lopen keuvelend verder, een mooi gezicht zo'n landschap met een trotse vader met een dochter die al bijna groter is en tegen mij zei dat Carl het moeilijk had haar bij te houden.
In de verte zie je al de hoogte van Perdón die we over moeten. Op de heuvelrug op 771m zie je al de windmolens. Marijke, die mijn tocht soms op de voet volgt smst dat ik een foto moet maken van het bijzondere pelgrimsmonument.

Zeker de moeite waard maar helaas regent het bij onze passage. De afdaling is steil met grote onhandige kiezelstenen. Verder rustig dalend naar Obanos en Puente la Reina.

De brug waar het stadje haar naam aan dankt uit de 11e eeuw. Hier komt de Camino Aragonès bij de Camino franchés die ik nu al 3 dagen volg.
Na een kort koffiestop in dit prachtige oude plaatsje over de brug naar Mañeru in de inmiddels hete middagzon. In de verte zie ik een oudere man en vrouw. Hij staat duidelijk pijnlijk voorovergebogen bij te komen bij een boompje. Ik vraag of alles in orde is en hij knikt ja en zij knikt nee. Beiden zijn duidelijk oververhit zonder drinken en ik bied mijn fles met een halve liter water aan die ze gretig leeg drinken. Mijn energie reep wordt resuut afgeslagen met de mededeling dat nu alles oké is en dat ze de 2 km naar Puente la Reina kunnen lopen waar hun auto staat. Ik loop verder en kom bij een laatste steil stuk van 1.5 km. Zwetend loop ik omhoog en mis mijn water..... "Weet goed wat je met je laatste water doet".
Boven aangekomen staat een fontein met drinkwater koel helder water met een oude Spanjaard op een bankje verlegen om een gesprekje. Helaas door de vermoeidheid of dorst kwam er geen fatsoenlijk woord Spaans uit. Ik geef hem een hand en loop moe maar tevreden verder naar de herberg, waar ik Paulien en Ben, Australiër, tref.
En mooie rustige kleine herberg waar we met zijn zessen te gast zijn.



1 opmerking: